سیپ ترانک (SIP Trunk) چیست؟

یکی از عبارت هایی که تقریبا از 2 سال گذشته بیشتر به صورت عام شنیده می شود و فعالین در حوزه ی مخابرات و ارتباطات با آن به خوبی آشنا هستند، ترانک سیپ یا همان SIP Trunk می باشد. به همین دلیل برای آن دسته از عزیزانی که هنوز این عبارت برایشان مبهم بوده و اینکه واقعا سیپ ترانک چیست را می خواهیم در این مقاله شرح دهیم.

برای شروع و به صورت خیلی ساده عبارت سیپ ترانک را به دو بخش سیپ و ترانک شکافته و این دو را بررسی می کنیم.

 سیپ یا SIP چیست؟

سیپ (SIP) مخفف Session Initiation Protocol بوده و به طور ساده یک پروتکل جهت برقراری مکالمه بر روی بستر شبکه می باشد. سیپ مهم ترین پروتکل برای انتقال صدا بر روی بستر شبکه یا همان VoIP بوده که وظیفه ی برقراری یک مکالمه ی تلفنی و مدیریت آن را بر عهده دارد. 

پس با این تعریف می توان گفت که اگر قصد داریم تا مکالمات تلفنی را با استفاده از شبکه ی IP، برقرار کنیم به پروتکل SIP نیاز داریم.

 ترانک (Trunk) چیست؟

ترانک بیشتر از اینکه یک موجودیت فیزیکی باشد، یک مفهموم است. به عبارت بهتر ترانک به ارتباطی گفته می شود که تعداد بیشتر از یک مکالمه از طریق آن ارتباط برقرار می شود. این اصطلاح برای کسانی که با سانترال های سنتی سر و کار داشته اند، آشناست؛ ترانک دیجیتال و ...

تعریف دقیق تر:

حال که با مفاهیم سیپ و ترانک به صورت مجزا آشنا شدیم، می توانیم حدس بزنیم که SIP Trunk به ارتباطی گفته می شود که از طریق بستر شبکه و با استفاده از پروتکل SIP، امکان برقراری مکالمات را فراهم می کند.

باید توجه داشته باشید که سیپ ترانک دو طرف دارد:

یک سمت مرکز تلفن ویپ یا همان سانترال تحت شبکه بوده و یک طرف دیگر می تواند سرویس دهنده ی ترانک سیپ، یا یک سانترال ویپ و یا یک گیت وی باشد.

برای آشنایی با مراکز تلفن تحت شبکه و همچنین گیت وی ها می توانید به لینک های زیر مراجعه کنید:

 سرویس دهندگان:

ارائه ی سرویس SIP ترانک ابتدا توسط شرکت مخابرات ایران به صورت گسترده آغاز شد و آن هم به دلیل محدودیت ظرفیت لینک های E1 در مراکز مخابراتی بود. به همین دلیل شرکت مخابرات تصمیم گرفت از شبکه ی NGN خود بیشتر استفاده کند و خدمات تلفنی مبتنی بر سیپ ارائه نماید.

این روند با اعطای پروانه های FCP به شرکت های ISP سابق، سرعت بیشتری گرفت و در حال حاضر شرکت های FCP همچون شاتل و آسیاتک سرویس های مشابهی در بستر شبکه ارائه می کنند.

 درخواست سرویس:

پس از شناسایی سرویس دهندگان در منطقه ی خود و انتخاب بهترین گزینه از میان آن ها، می توانید سرویس مورد نظر را بر اساس تعداد تماس همزمان و نوع شماره تلفن خریداری نمایید.

به عنوان مثال شما به یک ترانک SIP با شماره ی معمولی و نه چندان رند که برقراری 10 تماس همزمان را برای شما فراهم کند، نیاز دارید. یا اینکه به یک ترانک به صورت یک طرفه نیاز دارید که تنها به شما امکان دریافت تماس های وروی را می دهد. 

به هر حال سرویس مورد نظر خود را با در نظر گرفتن هزینه ها شامل هزینه های ثابت و جاری، پیشتیبانی، تجهیزات مورد نیاز و سایر محدودیت ها انتخاب نمایید.

 تجهیزات مورد نیاز:

سرویس های مخابرات به دلیل آنکه بر روی بستر زوج سیم مسی مخابرات ارائه می گردد نیاز به مودم های DSL از نوع G.SHDSL.bis دارند. این مودم ها علاوه بر پهنای باند بالاتر، مسافت بیشتری را از مرکز مخابرات تا مشترک را پشتیبانی می کنند.

شرکت های FCP معمولا این سرویس ها را بر روی شبکه ی دیتای خود ارائه می کنند؛ یعنی شما باید از اینترنت آن سرویس دهنده استفاده نمایید.

 راه اندازی:

با توجه به سرویس دهنده، ممکن است تنظیمات مربوط به مودم ها متفاوت باشد، اما در نهایت تنظیمات مربوط به ترانک سیپ مشابه خواهد بود.

معمولا یک نام کاربری و رمز عبور و یک آدرس آی پی مربوط به SBC سرویس دهنده به مشترک داده می شود که می بایست آن ها را در تعریف SIP Trunk در سانترال آی پی خود بکار گیرد. برای اطلاعات بیشتر می توانید به لینک زیر مراجعه نمایید.